θάνατο και το αίμα. Τα μάγια είχαν λυθεί. Το κόκκινο άρχισε πια να ευεργετεί την ψυχή τους και όχι να τους μαστιγώνει με θανατικά». Το κόκκινο της σελήνης, το κόκκινο του ουρανού σαν το μεγάλο άστρο της μέρας έγερνε να ξεκουραστεί στις πλαγιές του Μαρλά! Αυτό το κόκκινο του δειλινού μας σημαδεύει όλους· όχι βέβαια με μάγια, αλλά μας παρασύρει σε μια πανδαισία χρωμάτων που παίζουν από το ιλαρό φως του απόβραδου ως το έντονο κόκκινο που, μοιραία, θυμίζει  το αίμα. Μια γκάμα χρωμάτων που ανεβοκατεβάζει το status των συναισθημάτων οκτάβες πάνω και κάτω. Είναι εκείνο το σοκ που θα κάνει τον homo erectus να σταθεί ενεώς, να συγκλονιστεί, να νιώσει το πρώτο αισθητικό σκίρτημα, να γίνει δηλαδή άνθρωπος. Ο homo erectus δε θα γίνει «άνθρωπος», όταν φτιάξει τα πρώτα του εργαλεία, όπως επιμένει ο μεγάλος προφήτης του 19ου αιώνα, αλλά όταν νιώσει την πρώτη συγκίνηση που θα του δώσει το έντονο κόκκινο του ουρανού. Σε αυτό το κόκκινο τ’ ουρανού ξετυλίγεται το εσπέρας προκείμενο, η ιστορία που παρουσιάζουμε…

Αγαπητή κ. Παπαδημητρίου. Επέλεξα να διαβάσω το βιβλίο σας τον Αύγουστο, όχι γιατί σας γνώριζα σαν συγγραφέα, αλλά γιατί το θέμα που πραγματεύεστε μου προκάλεσε ενδιαφέρον. Το θέμα της Ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία, οι Βορειοηπειρώτες δηλαδή και η Β. Ήπειρος είναι ένα θέμα ταμπού για την Ελ. εξωτερική πολιτική - ίσως λόγω των ενοχών που πρέπει να αισθάνονται για τον τρόπο που την ξεπούλησαν το 1913, υπογράφοντας το πρωτόκολλο της Φλωρεντίας.

 “Υπέροχο ιστορικό μυθιστόρημα. Στο κόκκινο τ΄ουρανού" Ένα δυνατό ιστορικό μυθιστόρημα που μου άρεσε πάρα πολύ! Στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο Χότζα καταλαμβάνει την εξουσία στην Αλβανία, κι αυτό είναι καταστροφικό για την ελληνική μειονότητα. Τα σύνορα κλείνουν, και στα χρόνια που ακολουθούν, οι εκτελέσεις, η εξορία και ο βασανισμός των Ελλήνων της Βόρειας Ηπείρου γίνονται καθημερινό φαινόμενο. Ένα ζευγάρι καταφέρνει να δραπετεύσει από την κόλαση...

Απόψε, βρισκόμαστε εδώ για να καλωσορίσουμε το νέο πόνημα της Μάγδας Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη. Ένα μεγαλόπνοο, σύνθετο και πολυπρόσωπο ιστορικό μυθιστόρημα της σύγχρονης νεοελληνικής λογοτεχνίας, γραμμένο για απαιτητικούς αναγνώστες που δεν αρκούνται στην απλή επίπεδη αφήγηση των γεγονότων.

 "Με μεγάλο ενδιαφέρον διάβασα το μυθιστόρημα της Μάγδας Σαμοθράκη- Παπαδημητρίου, «Στο κόκκινο τ' ουρανού». Η εκλεκτή συγγραφέας αντλεί το θέμα της από μια εποχή, (μετά τον πόλεμο), από μια χώρα, (την Αλβανία), από μια ολοκληρωτική πολιτική πραγματικότητα, (τη δικτατορία του Εμβέρ Χότζα), και από τα πάθη ενός λαού, (των Ελλήνων της Βόρειας Ηπείρου ), που ύποπτες σκοπιμότητες φρόντισαν στη χώρα μας να μείνει για πολλά χρόνια στη σιωπή και το σκοτάδι.

Χθες βράδυ έμεινα άυπνος για να το τελειώσω. Η ιστορία των Ελλήνων της Βόρειας Ηπείρου ο ρατσισμός οι γλαφυρές εικόνες της ζωής της Τήνου μιας άλλης εποχής ο αγώνας των Ελλήνων μεταναστών στην ξενιτιά όλα αυτά δοσμένα με γλώσσα απλή και ροή που σε κρατάει μέχρι τέλους και σε βάζει στην ιστορία και στην εποχή που διηγείται προσφέροντας γνώση και συναισθήματα. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Μπράβο στη συγγραφέα και σε όλους όσους συνέβαλαν σε αυτή την έκδοση."

Άγγελος Μπισμπίκης

Η άποψη του αγαπητού συγγραφέα Τηλέμαχου Κώτσια που με συγκινεί. Πράγματι είναι μεγάλη μου τιμή που έγραψα γι αυτό το περήφανο κομμάτι του Ελληνισμού που από το 1946 έχει μπει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας από υπαιτιότητα της τότε Ελληνικής κυβέρνησης. 

"Ένα από τα βιβλία που διάβασα τους προηγούμενους μήνες, καθώς έγραφα το δικό μου... Στο Κόκκινο του Ουρανού της κ. Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη. Έργο γραμμένο μετά από ενδελεχή έρευνα και με συγγραφικό μεράκι. Ειδικά το πρώτο μέρος, αυτό που αναφέρεται στη Βόρειο Ήπειρο και στις συνθήκες του Ελληνισμού εκεί, είναι πολύ καλογραμμένο, με ευαισθησία, αλλά χωρίς να πέφτει στις παγίδες του γλυκερού συναισθηματισμού.

Μιλάει για τον εύθραυστο ψυχισμό των μικρών παιδιών, των εφήβων, των ενηλίκων που κουβαλούν ανοιχτές πληγές. Μίλα για τον αγώνα της Μάνας, για τη Μάνα που δίνει τη ζωή για τα παιδιά και την οικογένειά της, για την σκληρότητα των μανάδων που πονούν και πληγώνουν όπως πληγώθηκαν.. Μιλάει για την ασθένεια της ψυχής και που μας οδηγεί.. Μιλάει για τον Έρωτα που νικά τα πάντα όλα !!

Για τον ευγενή έρωτα, την Αγάπη, τη Χαρά, την Ευγνωμοσύνη που έρχονται και φωλιάζουν μέσα μας όταν τα πεθυμήσουμε βαθιά !!!! Ένα μεγάλο Ευχαριστώ στην συγγραφέα Μάγδα Παπαδημητρίου Σαμοθράκη, για την υπέροχη ανάγνωση που μου χάρισε, για το ταρακούνημα της ψυχής μου, μέσα από την σπάνια εμπνευσμένη γραφή της. Μάγδα σ' ευχαριστώ !!!

Αιμιλία Λάχλου αναγνώστρια