Τα ποιήματα κάποτε πρέπει να βγουν στο φως. Να εκφράσουν τα ανείπωτα συναισθήματα που φωλιάζουν μέσα στην ψυχή σου και να τα μοιραστείς με τους αναγνώστες. Είναι τολμηρό αλήθεια να εκδώσεις στην εποχή μας μια συλλογή ποιημάτων που να μιλούν για τον έρωτα, τον πλούτο που μπορεί να κρύβουν μέσα του, τον πόνο.

Τον συγγραφέα Μάνθο Σκαργιώτη τον γνώρισα λογοτεχνικά από το πρώτο του βιβλίο στις εκδόσεις Διόπτρα, «Στο δρόμο των αρωμάτων». Μου άρεσε η γραφή του και σήμερα κρατώ το νέο του βιβλίο «Ουμπούντου», με ένα όμορφο εξώφυλλο που με ταξιδεύει στην Αφρική.

Πολλά ερωτήματα δημιουργήθηκαν διαβάζοντάς το αλλά και μηνύματα που άλλα με ταρακούνησαν και άλλα στηρίζω κι εγώ γιατί συμπλέουν οι απόψεις μας. Τον αναζήτησα για μια συζήτηση εφ’ όλης της ύλης και τον βρήκα…..

Τον Τάσο Κανταρά τον γνωρίζω χρόνια με την συναδελφική και συνδικαλιστική του ιδιότητα. Ως συγγραφέα τον γνώρισα στο προηγούμενο βιβλίο του «Διαρκές φύλλο πορείας» από τις εκδόσεις Τόπος. Μου είχε αρέσει και λογοτεχνικά αλλά και ως ιστορικό βιβλίο γιατί πλέουμε στα ίδια κύματα. Αφού το «ρούφηξα» κυριολεκτικά δεν έχασα την ευκαιρία να τον αναζητήσω για μια κουβέντα για να απαντηθούν ερωτήματα.

Μετά τα πολύ όμορφα φωτογραφικά λευκώματα «Μάνη από πέτρα και χρόνο» το 2014 και το «Jazz Moments» το 2015, ο γνωστός και διακεκριμένος φωτογράφος Ανδρέας Ζαχαράτος έρχεται με το «THE GREEK ICON», πάλι από τις εκδόσεις Τόπος, για να μας περπατήσει σε άλλα μονοπάτια με τον δικό του φωτογραφικό βλέμμα. Αυτή η συνέντευξη δόθηκε με αφορμή φυσικά της έκδοσης αλλά και της αρχής του φωτογραφικού ταξιδιού του Ανδρέα Ζαχαράτου με τους φίλους