Λευτέρης Γιαννακουδάκης, μιλάει στη Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη για «Τα φαντάσματα του Δεκέμβρη»

 

Ο Λευτέρης Γιαννακουδάκης γεννήθηκε το 1972 στο Ηράκλειο. Έχει σπουδάσει βιολογία, θέατρο και κινηματογράφο, ενώ έχει μεταπτυχιακό στη δημιουργική γραφή. Ζει στο Ηράκλειο, όπου διδάσκει δημιουργική γραφή, ενώ παράλληλα σκηνοθετεί για το θέατρο και τον κινηματογράφο.

Χίλντα Παπαδημητρίου, μιλάει στην Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη για το «Ένοχος μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου»

Γράφει: Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Η Χίλντα Παπαδημητρίου γεννήθηκε στην Καλλιθέα το 1957. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και μετάφραση στην Ελληνοαμερικανική Ένωση. Ασχολείται επαγγελματικά με τη μετάφραση από το 1994. Έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, Malcolm BradburyJohn BarthJonathan CoePercival EverettDave EggersMary GaitskillJane SmileyDavid MaloufNick HornbySiri HustvedtRaymond ChandlerAgatha Cristie.

Αντώνης Τακτικός, μιλάει στην Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη για τα «Μικρά σημαντικά»

Ο Αντώνης Τακτικός γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε marketing management και δημόσιες σχέσεις, καθώς αποφοίτησε την Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης Βογιατζή-Τράγκα. Εργάζεται ως ηθοποιός εδώ και δέκα χρόνια με ρόλους στην τηλεόραση, στο σινεμά και στο θέατρο. Έχει συνεργαστεί εικαστικά με διάφορους καλλιτέχνες μοντέρνας τέχνης, ενώ έχει σπουδάσει εξίσου χορό. Τα πρώτα του ποιήματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Εστία και το "Μικρά σημαντικά" είναι η πρώτη του ποιητική συλλογή.

«Αίμα στη φλέβα η θάλασσα», της Ευαγγελίας Μινάρδου-Αδάμου

Γράφει: Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Φωτογραφίες Γιάννης Σαμοθράκης
Το πλήρες φωτορεπορτάζ

Στο χωριό των ναυτικών και κορυφαίων Τηνίων γλυπτών, όπως οι Αντώνης και Λάζαρος Σώχος, οι αδερφοί Μαλακατέ, ο Γεώργιος Βιτάλης και άλλοι, τα Υστέρνια, που διατηρούν ανέπαφα μέχρι και σήμερα τα ξεχωριστά αρχιτεκτονήματα που σμίλεψαν οι σπουδαίοι ντόπιοι μαρμαρογλύπτες μιας άλλης εποχής, προσκάλεσε ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Υστερνιωτών Τήνου "Η Αγία Παρασκευή" και η πρόεδρός του, Φραντζέσκα Δασύρα, την Τηνιακή συγγραφέα Ευαγγελία Μινάρδου-Αδάμου να παρουσιάσει το δεύτερο βιβλίο της, «ΑΙΜΑ ΣΤΗ ΦΛΕΒΑ Η ΘΑΛΑΣΣΑ», από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Το καλωσόρισμα έκανε ο επιτετραμμένος Πολιτισμού του Δήμου Τήνου, Μανώλης Σώχος, που διάβασε το βιογραφικό της συγγραφέως, αλλά και μίλησε επαινετικά για το βιβλίο της ευχόμενος για την παραπέρα συγγραφική πορεία.

Οι αφηγήτριες, Ελίνα Αφεντάκη, ποιήτρια, και Ελένη Πολυκανδρίτη, ηθοποιός του αξιόλογου Τηνιακού θεατρικού σχήματος «Θεατροποιείο», και οι αφηγητές, φιλόλογοι Γεώργιος Αλβέρτης, που είχε την επιμέλεια όλης της παρουσίασης και Αλέξανδρος Αλβέρτης-Φιλιππούσης, ανέγνωσαν εναλλάξ αποσπάσματα από διηγήματα. Μεγάλη τέχνη η αφήγηση κι αυτό το γνωρίζουμε όλοι οι συγγραφείς που παρουσιάζουμε τα βιβλία μας.

Στη συνέχεια πήρε τον λόγο ο Γεώργιος Αλβέρτης ο οποίος είπε μεταξύ άλλων:

«Είναι προφανές πως και μ' αυτό το δεύτερο βιβλίο της η Ευαγγελία δίνει μια συνέχεια στο πρώτο βιβλίο της, "Γκρο πλάνο" που παρουσιάσαμε επίσης εδώ στην Τήνο. Το βιβλίο αποτελείται από μια σειρά διηγημάτων που τα συνδέουν δύο χρωματικά αντιφατικοί κρίκοι: το Αίμα και η Θάλασσα, αλλά που ενώνονται όλα μέσα από τη μεθυστική γραφή της συγγραφέως... Η μυθοπλασία αναδεικνύει έναν κόσμο γεμάτο από συναισθήματα, από ανθρώπινους χαρακτήρες που η ζωή οδηγεί άλλοτε σε αδιέξοδα, στον θάνατο, στον υπαρξιακό ανασχεδιασμό και άλλοτε στη μορφοποίηση μιας πορείας ζωής όπου, ενώ όλα μοιάζουν μετέωρα, τελικά καταλήγουν στην αποδοχή της μοίρας και στην ψυχική γαλήνη των ηρώων της. Η μορφή του διηγήματος οδηγεί ευθύβολα στη λιτή καταγραφή των ηρώων της και αυτό συνάδει με τη λακωνική περιγραφή των χαρακτήρων και των χώρων. Όσον αφορά στη διάρκεια που διαδραματίζονται οι διηγήσεις της, αυτή ελαχιστοποιείται στο έπακρο, πράγμα που δίνει στη στιγμή την αιωνιότητα που δικαιούται. Ξέρει η Ευαγγελία να παρατηρεί και λαμβάνουν υπόσταση τα μικρά και τα αφανή, ώστε υπό το βλέμμα της γραφής της να ενώνονται οι διαφορετικές ιστορίες, τα κείμενα, οι άνθρωποι, σε ένα ενιαίο σύνολο. Το αίμα κονταροχτυπιέται με τη θάλασσα... Το μαύρο με το άσπρο, η νύχτα με τη μέρα, η μοίρα με την ελπίδα και αυτή η συνεχής μάχη φανερώνει έναν νικητή, την ίδια τη συγγραφέα, που αποδεικνύει το ταλέντο της, το γούστο της, την παιδεία της, τις εμπειρίες της αλλά και το δικό της ταξίδι προς τα μέσα... Κι αυτό το ταξίδι δεν μπορεί να μην εμπεριέχει εικόνες και αναμνήσεις από το νησί μας, την Τήνο, από πρόσωπα που σημάδεψαν τη δική της ζωή, από ιδέες που ενστερνίστηκε από την οικογένειά της, τη ζωή της, την πορεία της...».

Στη συνέχεια πήρε τον λόγο ο έτερος φιλόλογος, Αλέξανδρος Αλβέρτης–Φιλιππούσης, ο οποίος μίλησε για τον ποιητικό λόγο της συγγραφέως στα διηγήματά της:

«Εκείνο που εντυπωσιάζει στο βιβλίο της Ευαγγελίας Μινάρδου- Αδάμου είναι ο συνεχής ποιητικός λόγος που αναδύεται μέσα από την πρόζα, κάνοντας ορατή την συνεχή εμφάνιση στίχων μέσα στα κείμενα των διηγημάτων της. Αυτή η ποιητική ματιά της πάνω στα πράγματα, τους ανθρώπους και τις καταστάσεις αποκαλύπτει το στέρεο ποιητικό της χάρισμα. Μορφοποιεί και εικονοποιεί τις λέξεις, χρωματίζει το άχρωμο, το λυπηρό, το δυστυχές και αντιμάχεται το τετριμμένο. Η αναμέτρησή της με ό,τιτον άνθρωπο βασανίζει, το ακούραστο βλέμμα που ρίχνει πάνω στης ζωής και της μοίρας τα παιχνίδια, δηλοί μια συνομιλία με τα ποιητικά έργα του Νίκου Καββαδία, δημιουργεί έναν συνεχή διάλογο με τη θάλασσα, το ταξίδι, τους ναυτικούς, μετατρέποντας συχνά την πρόζα σε ρυθμό ποιητικού λόγου. Υπάρχει μια αρμονική συνεύρεση των ιστοριών της με τις λέξεις, τον ρυθμό, τους ήχους, που προεκτείνει αισθητικά το νόημα, το συναίσθημα, με αποτέλεσμα αυτή η χροιά να δίνει στα κείμενα φτερά, ανάταξη, γοητεία, ομορφιά. Πολλά είναι τα παραδείγματα στα διηγήματα της Ευαγγελίας που δείχνουν αυτήν την τάση της γραφής της να μεταφράσει ποιητικά της έμπνευσής της τα μονοπάτια. Έτσι σε πολλά κείμενά της εντοπίζεται μια συνθετική γλώσσα, όπου ουσιαστικά η συγγραφέας περνά στην άλλη πλευρά της γραφής, αυτήν του ποιητικού λόγου όπου ένα γεγονός αποκτά μια αυθεντική και ιδιαίτερη πορεία μέσα στον χρόνο και στη ζωή.[…]

Μπορούμε λοιπόν να συμπεράνουμε, διαβάζοντας τα διηγήματα της Ευαγγελίας, πως υποβόσκει μια ποιητική ρίζα που χρωματίζει αδιάκοπα τον πεζό λόγο, προσδίνοντας στην διήγηση της κάθε ιστορίας της μια λυρική διάσταση, μια αισθητική πινελιά που άπτεται του ποιητικού λόγου, με αποτέλεσμα να γεννάται μια ενδιαφέρουσα διάσταση στη γραφή της συγγραφέως, όπως δε και στο πρώτο της πόνημα, το "Γκρο πλάνο". Η γραφή αυτή εμπλουτίζει το πλέγμα των σχέσεων με μια μουσικότητα που πολλαπλασιάζει τον συναισθηματικό πλούτο της αφήγησης. Η συνθετική αυτή τεχνική, ενσυνείδητα, οδηγεί τη συγγραφέα στην άλλη πλευρά της γραφής, αυτήν του ποιητικού λόγου όπου ένα γεγονός αποκτά μια αυθεντική και ιδιαίτερη πορεία μέσα στον χρόνο και τη ζωή.»

Στο τέλος, πήρε τον λόγο η συγγραφέας, η οποία ευχαρίστησε τον Σύλλογο Υστερνιωτών Τήνου για την τιμή της πρόσκλησης και την άψογη διοργάνωση. Θερμές ευχαριστίες, επίσης, εξέφρασε προς όλους όσοι συνέβαλαν στην επιτυχημένη αυτή γιορτή της λογοτεχνίας και προς όλους όσοι τίμησαν την εκδήλωση με την παρουσία τους, και ευχήθηκε στους αναγνώστες του βιβλίου της, που αποτελεί ένα βιβλίο-ταξίδι, εύπλοια στα ταξίδια του πνεύματος, της ψυχής και του σώματος.

Ο Σύλλογος, όπως είθισται στο νησί, είχε ετοιμάσει στο τέλος της εκδήλωσης όμορφο κέρασμα, με σπιτικούς λουκουμάδες, τηνιακό παστέλι, αναψυκτικά και δροσερό τηνιακό ρακί για τους καλεσμένους, ευχόμενος στη συγγραφέα καλή συνέχεια στο συγγραφικό της έργο. Η βραδιά ήταν απολαυστική, με απλότητα, αλήθεια και συγκίνηση, σε έναν ανοικτό χώρο με απίστευτη θέα στον ορίζοντα και στο γαλάζιο Αιγαίο του φωτός.

Δημοσιευθηκε στο Bookia

Σταύρος Χριστοδούλου, μιλάει στη Μάγδα Παπαδημητρίου για το «Μαύρο φλαμίνγκο»

 

Γράφει: Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Φωτογραφία: Μαρίνα Σιακόλα.

«Αυτή είναι η μοίρα της φυλής μας… Μια ζωή κυνηγημένοι και πρόσφυγες»

Είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάζω του Κύπριου συγγραφέα Σταύρου Χριστοδούλου, το «Μαύρο φλαμίνγκο», και πιστεύω πως έχω χάσει μη διαβάζοντας τα προηγούμενά του, επίσης από τις εκδόσεις Καστανιώτη«Τη μέρα που πάγωσε ο ποταμός», που μιλά για ένα ακόμα «τυπικό» έγκλημα όπου εμπλέκεται το κύκλωμα της αντρικής πορνείας, που τιμήθηκε με το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUPL) 2020 και με Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος της Κύπρου για εκδόσεις του έτους 2018, και το «Τρεις σκάλες ιστορία» που μιλά για τις ανεπούλωτες πληγές της κυπριακής τραγωδίας του 1974 και εκδόθηκε το 2020. Για το «Μαύρο φλαμίνγκο» μας μιλά ο ίδιος ο συγγραφέας.

Έλενα Χουσνή, μιλάει στην Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη για το «Ο Τέταρτος Τοίχος»

Γράφει: Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Η Έλενα Χουσνή γεννήθηκε στην Πέλλα ενώ σήμερα ζει στη Σάμο. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες «Έθνος» και «Έθνος της Κυριακής», ως υπεύθυνη του Γραφείου Τύπου της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, ως επικεφαλής του Γραφείου Ευρωπαϊκής Πληροφόρησης Europe Direct Βορείου Αιγαίου, ως  Συμπαραστάτης του Δημότη και της Επιχείρησης Δήμου Σάμου ενώ σήμερα εργάζεται ως εκπαιδευτικός στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Σάμου. 

Μένη Σεϊρίδου & Μαρία Καρανίκα, μιλούν στην Μάγδα Παπαδημητρίου - Σαμοθράκη για το φωτογραφικό λεύκωμα «Πιερίας αφήγημα»

Γράφει: Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Με φωτογραφίες της Μένης Σεϊρίδου (ΜΣ) για την Πιερία και κείμενα, ποιήματα και αναφορές της Μαρίας Καρανίκα (ΜΚ) για τον ευλογημένο τόπο, γεννήθηκε το φωτογραφικό λεύκωμα «Πιερίας αφήγημα» από τις εκδόσεις ΤΡΙ.ΕΝΑ Πολιτισμού. Για τη δημιουργική αυτή συνεργασία τους και για την εσωτερική ανάγκη που τις οδήγησε στην έκδοσή του, μας μιλούν οι δυο δημιουργοί.

Μένη Σεϊρίδου και Μαρία Καρανίκα σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας. Γιατί «Πιερίας αφήγημα» και ποια ήταν η ανάγκη της δημιουργίας του;

ΜΚ Ο τίτλος είναι ακριβώς αυτό που αντιπροσωπεύει το βιβλίο μας, ένα μικρό αφήγημα με εικόνες και λόγια για έναν τόπο που σε πολλούς είναι ακόμη άγνωστος, ακόμη και σε ντόπιους κατοίκους. Ήταν μια ανάγκη έκφρασης και αποτύπωσης της αίσθησης που έχουμε για την Πιερία, που είναι το κοινό σημείο αναφοράς μας, με στοιχεία που πιθανώς είναι ανεξερεύνητα ακόμη. Η Μένη κι εγώ από καιρό δραστηριοποιούμαστε στην Πιερία και θελήσαμε αυτό να το επικοινωνήσουμε στο κοινό, με αφετηρία επιλεγμένες εικόνες και χαρακτηριστικούς σταθμούς της Προϊστορίας και της Ιστορίας του τόπου.

ΜΣ Το «Πιερίας αφήγημα» γεννήθηκε από την ανάγκη μας να δώσουμε σχήμα και μορφή στα συναισθήματα που υπήρχαν και υπάρχουν μέσα μας για τον τόπο καταγωγής μας.  Άλλωστε αυτά τα συναισθήματα ήταν και η αφορμή που μας έφερε κοντά, εμένα και τη Μαρία. Θελήσαμε να αφηγηθούμε, η καθεμία με τον τρόπο της, μικρές γνωστές ή άγνωστες ιστορίες του,  και με τον τρόπο αυτό να προτρέψουμε τον θεατή-αναγνώστη να γνωρίσει καλύτερα αυτόν τον τόσο ιδιαίτερο τόπο.

Μένη Σεϊρίδου πόσο εύκολη ή δύσκολη ήταν η επιλογή των φωτογραφιών;

ΜΣ Φωτογραφίζω την Πιερία σχεδόν μια δεκαετία, από τη στιγμή δηλαδή που ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη φωτογραφία. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ένας τεράστιος όγκος εικόνων, κάτι που καθιστά τη διαδικασία της επιλογής εξαιρετικά επίπονη. Βέβαια, τα κείμενα της Μαρίας βοήθησαν πάρα πολύ σε αυτό το κομμάτι, αφού ήταν για μένα ένας «μπούσουλας», ένα μονοπάτι που έπρεπε να ακολουθήσω για να φτάσω στον στόχο μου.

Μαρία Καρανίκα μια φωτογραφία ίσον χίλιες λέξεις. Εμπνεύστηκες τα κείμενα από τις φωτογραφίες;

ΜΚ Φυσικά και εμπνεύστηκα από τις φωτογραφίες της Μένης, οι οποίες πέρα από άρτιες τεχνικά φέρουν καθαρό συναίσθημα και βαθύ νόημα. Η καθεμία από μόνη της είναι σαν μια μικρή ιστορία, που όχι απλά σου δείχνει έναν τόπο, αλλά σου δημιουργεί συναισθήματα και σκέψεις, πράγμα που είναι πολύ σημαντικό στην τέχνη. Τα κείμενα βγήκανε έτσι αβίαστα και ενώθηκαν με τις εικόνες, δημιουργώντας μία αλληλένδετη σχέση μεταξύ τους.

Μένη Σεϊρίδου φωτογράφισες ερημικούς τόπους αλλά και εγκαταλελειμμένους σιδηροδρομικούς σταθμούς της Πιερίας. Είναι ένα μήνυμα σε όλους μας ώστε να ευαισθητοποιηθούμε στο τι θα παραδώσουμε στην επόμενη γενιά;

ΜΣ Τα έρημα χωριά, τα σπίτια που καταρρέουν, τα απομεινάρια μιας εποχής που έχει χαθεί, με συγκινούν ιδιαίτερα, καθώς αντικατοπτρίζουν μέσα μου μνήμες από το δικό μου παρελθόν. Φωτογραφίζοντας τα νιώθω ότι τα «προστατεύω» από τη λήθη και την ανυπαρξία… Μακάρι αυτή η δίκη μου ευαισθησία να έχει αντίκτυπο και να ενεργοποιήσει και άλλους ανθρώπους. Η Πιερία είναι ένας τόπος μαγικός, αδικημένος όμως, κυρίως από εμάς τους ίδιους.

Μαρία Καρανίκα ως αρχαιολόγος, ειδικευμένη στην Προϊστορία, τα κείμενα σου δείχνουν μια πικρία, μια απογοήτευση για το μέλλον. Γνωρίζω τους αγώνες σου για τη Μουσειακή Αποθήκη Μακρυγιάλου και για τις αρχαιότητες που ανακαλύφτηκαν στη Βόρεια Πιερία αλλά μετανάστευσαν σε άλλα μουσεία, αφήνοντας τη βόρεια Πιερία σε πολιτιστικό μαρασμό. Πιστεύεις ότι η ευθύνη ανήκει στους πολίτες ή τους θεσμικούς φορείς;

ΜΚ Όντως τα κείμενα βγάζουν πέρα από μεγάλη αγάπη και έναν βαθύ πόνο για τον τόπο μας, που μαραζώνει όλο και περισσότερο και κρατάει "κεκλεισμένων των θυρών" ένα σπουδαίο σύνολο πολιτιστικού πλούτου της αδιάκοπης πορείας της Πιερίας στο χρόνο, που ξεκινάει από την 7η χιλιετία π.Χ. και καταλήγει στο σήμερα. Η βόρεια Πιερία είναι αντικειμενικά πιο αδικημένη και παραμελημένη σε σχέση με τον υπόλοιπο νομό και η ευθύνη για το μαρασμό της περιοχής βαραίνει φυσικά την Τοπική Αυτοδιοίκηση πρωτίστως και παράλληλα τους πολίτες, οι οποίοι δεν είναι διεκδικητικοί, ούτε πολύ υποστηρικτικοί σε δυναμικές δράσεις.

Μένη Σεϊρίδου έχεις φωτογραφίσει τα βουνά, το πράσινο που υπάρχει στην Πιερία. Θέλεις να αφυπνίσεις τους αναγνώστες για να το προστατεύσουν αφού μας απειλεί η κλιματική αλλαγή αλλά και οι επενδύσεις που σκοπεύουν να κάνουν αφαιρώντας μας το οξυγόνο;

ΜΣ Η φυσική ομορφιά της Πιερίας είναι κάτι το αδιαμφησβήτητο. Δεν είναι μόνο ο Όλυμπος και τα Πιέρια, αλλά και οι υγρότοποι της Βόρειας Πιερίας, και οι αμμοθίνες στα παράλια, μέρη με σπάνια χλωρίδα και πανίδα,  που απαιτούν την προστασία μας και την επαγρύπνηση μας.

Γράφετε στον επίλογο ότι καλείτε το κοινό, κατ’ επέκταση τους Πιεριείς να μετάσχουν στην εξερεύνηση και να γνωρίσουν τον τόπο τους. Πιστεύετε ότι υπάρχει αυτή η διάθεση από πλευρά τους; Αν δεν ξέρουν την ιστορία και τις ομορφιές όπως όμορφα τις απεικονίζετε, μπορούν να αγωνιστούν και να αγαπήσουν τον τόπο ώστε να τον παραδώσουν αγνό όπως τον παρέλαβαν;

ΜΣ Σίγουρα η γνώση είναι μια δύναμη που παρακινεί τους ανθρώπους να αγωνιστούν, όχι μονάχα για τον τόπο τους, αλλά και για μια καλύτερη κοινωνία.  

ΜΚ Καλούμε τους αναγνώστες να αφυπνιστούν ούτως ώστε να ψάξουν και να μάθουν την Πιερία. Προσπαθούμε να δώσουμε έναυσμα όχι μόνο στους κατοίκους της περιοχής, αλλά και γενικότερα σε όλους, για να θελήσουν να γνωρίσουν καλύτερα έναν τόπο που κρύβει πολλά εντυπωσιακά μυστικά και μια αβίαστη φυσική ομορφιά. Η διάθεση ακόμη κι αν δεν υπάρχει μπορεί να δημιουργηθεί, καθώς εμείς απλά βάζουμε μια σπίθα κι από και πέρα μπορεί να απλωθεί μια ολόκληρη "πυρκαγιά ενδιαφέροντος".

Στην Πιερία έχουμε δημιουργούς, φωτογράφους και συγγραφείς που έχουν απαθανατίσει με λόγο και εικόνα τις ομορφιές του τόπου. Πιστεύετε πώς οι δημιουργοί είναι οι πιο καλοί πρεσβευτές στο εξωτερικό; Μήπως ήρθε η ώρα οι δήμοι και η Αντιπεριφέρεια να ρίξουν το βάρος της προβολής του τουρισμού μέσα από την καλλιτεχνική παραγωγή;

ΜΣ Η τέχνη γενικότερα είναι, κατά τη γνώμη μου, ο καλύτερος πρεσβευτής του τόπου μας. Θα ήταν ευχής έργο να γίνει αυτό αντιληπτό από τους φορείς της αυτοδιοίκησης και όχι μόνο για την προώθηση του τουρισμού, αλλά και για τη βελτίωση ποιότητας της δικής μας ζωής.

ΜΚ Η Πιερία έχει μια πλούσια καλλιτεχνική και λογοτεχνική κίνηση, που κι αυτή είναι κατά πολύ άγνωστη στο ευρύτερο κοινό. Ήρθε όντως η ώρα οι τοπικοί κι ευρύτεροι Φορείς να στηρίξουν όλη αυτή την δημιουργικότητα και να την προβάλλουν με περισσότερη εξωστρέφεια και ποιότητα προς όλες τις χώρες. Σίγουρα αυτό θα αποτελέσει ένα πολύτιμο μέσο στην τόνωση της τουριστικής κίνησης καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους κι όχι μόνο κατά μόνο δύο ή τρεις καλοκαιρινούς μήνες ως είθισται.

Υπάρχει Τουρισμός χωρίς Πολιτισμό; Ένα φεστιβάλ Τεχνών μήπως είναι μια καλή ιδέα για να ξαναγεννηθεί η Πιερία;

ΜΣ Γίνονται κάποιες προσπάθειες σε αυτό το κομμάτι, από όσο γνωρίζω τουλάχιστον, ίσως όμως θα πρέπει να γίνουν πιο συστηματικές και να μην έχουν τοπικό χαρακτήρα όπως γίνεται σήμερα, αλλά να συμπεριλαμβάνουν ολόκληρο τον νομό.

ΜΚ Ο Πολιτισμός είναι το θεμέλιο του Τουρισμού κι αυτή η σχέση  πρέπει πλέον να στηριχθεί από όλους, είτε κρατικούς μηχανισμούς ή ακόμη κι από τους επιχειρηματίες του χώρου. Ένα Φεστιβάλ σίγουρα είναι κάτι πολύ όμορφο και αγαπητό στο ευρύ κοινό, αλλά θα πρότεινα ένα Φεστιβάλ ανοιχτό σε όλους κι όχι μόνο σε μία "ελίτ" μιας συγκεκριμένης ομάδας ανθρώπων που τυγχάνουν κατάλληλων γνωριμιών. Ένα Φεστιβάλ με ελευθερία έκφρασης κι όχι με παρωχημένο και συντηρητικό χαρακτήρα, ανακυκλώνοντας συνεχώς τα ίδια.

Οι άνθρωποι του βιβλίου αλλά και όλων των Τεχνών γνωρίζουμε ότι με την ακρίβεια που υπάρχει σήμερα είναι πολύ δύσκολο να δημιουργηθεί Τέχνη. Στο φωτογραφικό λεύκωμα χρειαστήκατε χορηγούς ώστε να εκτυπωθεί. Ιδιώτες από ότι είδα στο τέλος του. Απευθυνθήκατε στην τοπική αυτοδιοίκηση ώστε να συνδράμει και να στηρίξει την προβολή του;

ΜΣ Κάναμε μία προσπάθεια να προσεγγίσουμε φορείς της Πιερίας αλλά βρεθήκαμε μπροστά σε κλειστές πόρτες. Οι ιδιώτες αντίθετα αγκάλιασαν με θέρμη την προσπάθεια μας  και είμαστε ευγνώμονες για αυτό.

ΜΚ Δυστυχώς η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν είναι ανοιχτή σε τέτοιου είδους πονήματα. Μόνο οι ιδιώτες στηρίζουν με θάρρος προσπάθειες ανθρώπων που θέλουν να προσφέρουν στον τόπο τους, προβάλλοντάς τον προς τα έξω. Αυτή η αρνητικότητα και η υποβιβαστική αντιμετώπιση από μέρους των τοπικών αρχόντων πρέπει να αλλάξει άμεσα.

Ελπίζετε ότι στο μέλλον ο τόπος θα ξαναγεννηθεί, ότι οι νέοι θα σώσουν αυτόν τον τόπο, ότι όλα θα είναι όπως πρέπει. Όταν οι υπεύθυνοι φορείς δεν δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες ώστε να μείνουν οι νέοι στον τόπο, όταν ο Πολιτισμός είναι το τελευταίο που τους ενδιαφέρει ουσιαστικά, όταν δεν υπάρχει ένα μουσείο σε μια πρωτεύουσα νομού, πώς να ελπίζω;

ΜΣ Αλίμονο αν χάσουμε την ελπίδα μας! Με προσπάθεια και αγώνα, αλλά και με πίστη ότι η νέα γενιά είναι καλύτερη από τη δική μας,  ναι πιστεύουμε ότι μπορεί η κατάσταση να αλλάξει προς το καλύτερο.

ΜΚ Η ελπίδα δίνει δύναμη να αγωνιζόμαστε στη ζωή και πολλές φορές η ελπίδα είναι αυτή που ξεπερνάει ακόμη και την κοινή λογική, που συχνά φαντάζει δυσοίωνη ή αρνητική. Οι νέοι μπορούν να σώσουν τον τόπο κι η νεότητα εδώ είναι συμβολική, καθώς αφορά στην ψυχή των ανθρώπων που αγωνίζονται κι όχι αποκλειστικά στην ηλικία τους.

Μαρία Καρανίκα πιστεύεις πως οι ενεργοί πολίτες μπορούν να δημιουργήσουν αυτές τις συνθήκες ώστε να δούμε πάλι την Πιερία όπως την ονειρευόμαστε;

Φυσικά και το πιστεύω αυτό ακράδαντα. Οι ενεργοί πολίτες έχουν δύναμη κι αν θέλουν μπορούν να κινητοποιήσουν τους ιθύνοντες και μαζί να κάνουν πολύ σπουδαία πράγματα. Άλλωστε ο ρόλος του πολίτη σε μια κοινωνία οφείλει να είναι ενεργός κι όχι παθητικός και αδιάφορος. Αν είναι σε αδράνεια θα λάβουν και ανάλογη απραξία, καθώς ανέκαθεν υπάρχει μια αμφίδρομη σχέση κοινωνίας-πολίτη.

Μένη Σεϊρίδου είναι στα μελλοντικά σου σχέδια να συνεχίσεις με την Πιερία; Θα δούμε το φωτογραφικό σου υλικό το φως, είτε εκδοτικά, είτε σε μελλοντική έκθεση;

ΜΣ Ναι, φυσικά συνεχίζω να φωτογραφίζω τον νομό Πιερίας, αν και είναι λίγο πρόωρο ακόμη για να μιλήσω για μελλοντικά σχέδια.  Ιδέες υπάρχουν αρκετές, προς το παρόν όμως συνεχίζουμε το ταξίδι μας με το «Πιερίας αφήγημα» με επόμενο σταθμό τη Θεσσαλονίκη.

Ποια είναι η γνώμη σας για το Bookia, όσον αφορά την προβολή των συγγραφέων και των έργων τους;

ΜΣ Το έργο του Bookia είναι εξαιρετικά σημαντικό τόσο για την ενημέρωση όσο και για την προβολή των εκδόσεων στη χώρα μας. Ευχαριστούμε θερμά που μας δίνετε τη δυνατότητα να επικοινωνήσουμε και εμείς το έργο μας, μέσα από ένα τόσο σοβαρό και έγκυρο site.

ΜΚ Είναι πολύ αξιόλογη η δουλειά που γίνεται στο Bookia, καθώς οι αναγνώστες μπορούν να έρθουν σε επαφή με σύγχρονους δημιουργούς και να μάθουν τι συμβαίνει σήμερα στην Τέχνη και την Λογοτεχνία. Σε μια εποχή όπου όλα κινούνται με γρήγορους ρυθμούς τέτοιες πρωτοβουλίες δίνουν χρώμα και ενδιαφέρον στη συνεχή καθημερινή ροή.

Χρώμα, ποίηση, ιστορικά στοιχεία για την Πιερία με μια αίσθηση νοσταλγίας, μνήμης στην πάροδο των χρόνων. Όλα αυτά θα δείτε στο φωτογραφικό λεύκωμα «Πιερίας αφήγημα». Καλοτάξιδο να είναι και εύχομαι να υπάρχει συνέχεια της δημιουργικής αυτής συνύπαρξης.

 

Δημοσιεύθηκε στο Bookia

 

Κατερίνα Γραμματικού, μιλάει στην Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη για το «Λέξεις που συνθέτουν ένα γράμμα»

Γράφει: Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Η Κατερίνα Γραμματικού ζει στο Ναύπλιο. Σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικεύτηκε στη Διοίκηση Τουριστικών Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Πολύτιμες γνώσεις απόκτησε στα εργαστήρια κινηματογράφου, φωτογραφίας, θεάτρου, πεζού λόγου και δημιουργικής γραφής.

Σίσσυ Δουτσίου, μιλάει στην Μάγδα Παπαδημητρίου για το «Οι αδερφές του Κάιν»

Γράφει: Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Η Σίσσυ Δουτσίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Σπούδασε Αστροφυσική στο UniversityofSussex στο Brighton της Αγγλίας. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή Δήλος το 2009. Είναι ιδρυτικό μέλος του Ινστιτούτου Πειραματικών Τεχνών. Συμμετέχει στη συλλογικότητα Κενό Δίκτυο.

Θεόδωρος Λιμήτσιος, μιλάει στην Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη για το «Καρτέρεμα»

Γράφει: Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη

Ο Θεόδωρος Λιμήτσιος γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας το 1976. Το 1999 αποφοίτησε από τη δραματική σχολή «Αρχή». Από το 1999 μέχρι το 2011 συμμετείχε σε διάφορες θεατρικές παραστάσεις και τηλεοπτικές σειρές στην Ελλάδα. Έχει οργανώσει ως διδάσκων/εισηγητής σεμινάρια θεατρικής δημιουργίας με τίτλο «Ο Ηθοποιός μπροστά από ένα μικρόφωνο». Το 2011 εγκαταστάθηκε στη Βιέννη όπου συνεργάστηκε με το voiceactors.at. Την ίδια χρονιά δημιούργησε τον ελληνοαυστριακό θεατρικό θίασο «προς τον ήλιο», όπου διατηρεί μέχρι σήμερα τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή.