Τηλέμαχος Μουδατσάκις, μιλάει στη Μάγδα Παπαδημητρίου

tilemachos moudatsakis

Κύριε Μουδατσάκι είναι τιμή μου που μου παραχωρείτε συνέντευξη για λογαριασμό του Bookia, το κοινωνικό δίκτυο για τα βιβλία. Έχετε γράψει θεατρικά βιβλία, είστε σκηνοθέτης με διεθνή παρουσία και καθηγητής Πρακτικής και Θεωρίας του Θεάτρου στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Επίσης έχετε ιδρύσει το Θέατρο των ViVi, στο οποίο έχετε ανεβάσει σε δικές σας μεταφράσεις έργα από τον κύκλο του ευρωπαϊκού θεάτρου με επιμονή στους αρχαίους ποιητές. Ποια ήταν η αφορμή να γράψετε αυτή τη λογοτεχνική τριλογία;

Aφορμή για την τριλογία είναι το εκάστοτε πραγματικό ιστορικό γεγονός που εξωθεί στη μυθοπλασία. Και τα τρία έργα είναι εντελώς αυτόνομα με συναγωγό δεσμό τον Β ΠΟΛΕΜΟ. Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση αρχίζουν ό λ α νωρίτερα και τελειώνουν αργότερα. Όμως δεν αποφεύγω τους μεγάλους ακατάστατους σάλτους στην Ιστορία, για να συνδέσω το ''τότε '''με το τώρα, όπως το γεγονός ότι ο μικρός μου π ρ ο φ ή τ η ς  στην έξοδο από την Οβραική, κατά την πεζοπορία και περνάει από την Αρχαία ΕΛΕΥΘΕΡΝΑ και σύρει το βήμα του στο Αρχαίο αποτεφρωτήριο-γεγονός που προπέμπει την τύχη του στα κρεματόρια του Άουσβιτς, όπου θα βρεθεί λίγες ημέρες μετά.

Άμφια εταίρας το 2007, ο χειροτέχνης του αίματος 2011 και με το Τάναϊς – Το πλοίο του πικρού χωρισμού, ολοκληρώνετε μια τριλογία, με κεντρικό θέμα τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και την πατρίδα σας την Κρήτη. Είναι αυτόνομα τα βιβλία μεταξύ τους και ποιες ιστορικές περίοδοι αναφέρονται σ’ αυτά;

Ασφαλώς  υπάρχει και περιμένει τον επόμενο ερευνητή μυθοπλάστη, αν ο μ ύ θ ο ς  δεν είναι  πιο ισχυρός από την ΙΣΤΟΡΙΑ.

Η Κρήτη είναι το πολύπαθο νησί που οι Ναζί το μαυροφόρεσαν. Πιστεύετε πως δεν έχουμε τελειώσει ακόμη λογοτεχνικά με τον πόλεμο ή υπάρχει πολύ αρχειακό υλικό ώστε να έρθει στο φως και να γνωρίσουν οι αναγνώστες. Κι ακόμη πιστεύετε πως αν δεν επανερχόμαστε και δεν τα ξαναθυμίζουμε, η ιστορία θα επαναλαμβάνεται;

Ναι, όταν δεν προλαμβάνεται, όταν δεν έχει επαρκώς μελετηθεί και εμπεδωθεί, όταν λησμονούνται οι όροι, οι συνθήκες που έχουν οδηγήσει στο δράμα.

Διάβασα στο βιογραφικό σας πως η μέθοδος στη σχολή σας στοχεύει στην αφομοίωση του τραγικού ως σωματικού πόνου και την έκφρασή του μέσα από ιδεο-γραμματικά σύνολα. Μπορείτε να μας το εξηγήσετε με απλά λόγια για τους αναγνώστες και αν χρησιμοποιείτε αυτή τη μέθοδο στους ήρωες των βιβλίων σας;

Στο ΤΑΝΑΙΣ και εφ' όσον πρόκειται να δημιουργήσω τη συγκίνηση, τον τρόπο που αντιδρά ένα πρόσωπο σ' ένα οριακό ερέθισμα δουλεύω με τον ίδια τεχνική που  διδάσκω έναν ηθοποιό στο Θέατρο, πώς να αφομοιώσει ένα αίσθημα και να το εκφράσει στη σκηνή.

Στη σελίδα 273 γράφετε. «Γιατί ο πόνος μη νομίζεις, μια εξουσία κι αυτός» Γιατί ο πόνος παίρνει τη μορφή εξουσίας στο βιβλίο σας;

O  Π Ο Ν Ο Σ είναι μια υπέρτατη εξουσία είναι ένας άτεγκτος δεσπότης--δυνάστης σώματος και ψυχής.Εκεί θες και δε θες, υπακούς.Όταν μάλιστα πόνος συνοδεύεται από έναν πραγματικό δυνάστη (Έναν τύραννο ή τον ίδιο τον θεότυφλο νόμο) τότε  γίνεται ακόμη πιο κατακτητικός.

Στο μυθιστόρημα σας έχετε συμβολισμούς όπως το πόδι που το αντάμωνα συχνά στην ανάγνωση αλλά και για την προφητεία ενός παιδιού, με τα ψάρια, που με προβλημάτισε. Θα έλεγα ότι ο αναγνώστης, διαβάζοντας το, θα βρει αρκετές αλληγορίες αλλά και θα ζήσει μια ολόκληρη ταινία. Θα μπορούσαμε να πούμε πώς σκηνοθετήσατε αυτό το βιβλίο;

Είναι προφαντές ότι σκηνοθετώ τον μύθο, αυτή τη φορά τον κ ι ν η μ α τ ο γ ρ α φ ώ, γι' αυτό και πιστεύω ότι θα γίνει  ταινία--τότε θα ''συ-σκηνοθετήσω''. Πάντως, το μέγα στοίχημα στο ΤΑΝΑΙΣ  και εν γένει στο μυθιστόρημα, είναι η σύλληψη μιας αδιάσειστης α ρ χ ι τ ε κ τ ο ν ι κ ἠ ς αφής στιγμής μάλιστα το έργο εξελίσσεται σε διαφορετικούς χώρους, ορισμένοι από τους οποίους είναι πλωτοί, όπως το νοσοκομείο ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ και το πειρατικό πλοίο ΕΛΕΙΣΤΡΑ, ενώ άλλοι είναι πυρακτωμένοι, όπως το campus του ΑΟΥΣΒΙΤΣ ή οι φυλακές των αιχμαλώτων, κάποτε ο χώρος είναι καθαρά η χ ο δ ο χ ο όπου σχεδόν δε βλέπει ο αναγνώστης, αλλ' ακούει τις οιμωγές από τη βάσανο που ο άνθρωπος ''επιφυλάσσει'' στον άνθρωπο.

Όταν γράφατε αυτό το βιβλίο νιώθατε πως και τα χρόνια της Κατοχής ήταν μια αρχαία τραγωδία; Πόσο σας επηρεάζει το θέατρο στη διάρκεια της συγγραφής;

Ναι, αυτό και τίποτε άλλο, όπως κάθε πόλεμος, κάθε κατοχή, όχι μόνο ασφαλώς για τα πολεμικά μέσα που διαθέτει, κατοχή μπορεί να κάνει και ο ένας στον άλλο αν διαθέτει μιαν υπεροπλία, όπως ένας ήρωας --προδότης στο ΤΑΝΑΙΣ που παίζει μ' ένα ακράδαντο μυστικό.

Για να γραφεί το βιβλίο «Τάναϊς - Το πλοίο του πικρού χωρισμού», χρειάστηκε αρκετή έρευνα, όπως θα διαβάσουν οι αναγνώστες στο τέλος του βιβλίου. Η μυθοπλασία πόσο χώρο κατέλαβε στην πλοκή του;

Μπαίνω -βγαίνω στην ιστορία και υφαίνω τον μύθο, όσο πιο αναρχική είναι η κίνηση αυτή, τόσο περισσότερο καθηλωτικό είναι για τον αναγνώστη. Το πορνείο, στο μπλοκ 24 του Άουσβιτς, είναι ιστορικά υπαρκτό, όμως η νεαρή ιερόδουλος, στο μυθιστόρημα μου, διακυβεύει εδώ ένα καταλυτικό μυστικό, γιατί υποδύεται δεν είναι πόρνη, εδώ ωστόσο δημιουργώ το πιο ερωτικό επεισόδιο στο έργο.

Ποια είναι η γνώμη σας για το Bookia, όσον αφορά την προβολή των συγγραφέων και των έργων τους;

Το bookia, αν δεν υπήρχε έπρεπε να εφευρεθεί. Όλα τα σημειώματα, συνεντεύξεις, παρουσιάσεις… είναι μια ασφαλής εισαγωγή  για το έργο στο οποίο αναφέρονται ή έχουν ως αντικείμενο. Το συστήνω ιδιαιτέρως στους φοιτητές μου για την πρόσθετη εγκυκλοπαιδική του αξία. Συγχαρητήρια !!!!!

Κύριε Τηλέμαχε Μουδατσάκι σας ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη και σας εύχομαι να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο σας!

 Δημοσιεύθηκε στο Bookia