Η Τίνα Ιωαννίδου είναι απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ιδρυτικό μέλος και ηθοποιός του θεάτρου Μώ στην Κατερίνη και υπεύθυνη του παιδικού θεατρικού εργαστηρίου του. Εμψυχώτρια θεατρικού παιχνιδιού και υπεύθυνη παιδικών και εφηβικών θεατρικών ομάδων σε συλλόγους (γονέων, μορφωτικούς). Έχει συμμετάσχει σε προγράμματα για άτομα με αναπηρία. Το πρώτο παραμύθι της «ο Υπερίων και η Θεανώ», της σειράς «Ο κατοικίδιος δράκος», σειρά παραμυθιών και θεατρικών έργων για παιδιά, είναι η πρώτη της συγγραφική δουλειά από τις νέες εκδόσεις Οξύνοια. Το γιατί το έγραψε θα μας το πει η ίδια η δημιουργός.
Κυρία Τίνα Ιωαννίδου εκτός της ιδιότητας της ηθοποιού, συστήνεστε τώρα στο αναγνωστικό κοινό ως συγγραφέας παραμυθιού. Πώς το αποφασίσατε να διεισδύσετε στον χώρο της συγγραφής;
Ήταν μια απόφαση που πάρθηκε μέσα στην περίοδο του εγκλεισμού. Η απομόνωση δημιούργησε την ανάγκη για νέους τρόπους έκφρασης και επικοινωνίας, εφόσον τα θέατρα παρέμεναν κλειστά.
Πιστεύετε πώς η μια Τέχνη έρχεται να συμπληρώσει την άλλη; Το θέατρο δίνει τροφή και έμπνευση στο παραμύθι ή το αντίστροφο;
Θα έλεγα, εμπεριέχει στοιχεία. Η τέχνη του θεάτρου εμπεριέχει δυνητικά όλες τις τέχνες. Πιστεύω πως η ενασχόλησή μου με το θέατρο μου έδωσε σημαντικά εφόδια για να γράψω και πως η εμπειρία μου με τα παιδιά και η αγάπη μου για το παραμύθι συνετέλεσαν σημαντικά στην απόφασή μου να συστηθώ, όπως λέτε, στο αναγνωστικό κοινό σαν συγγραφέας παραμυθιού
Η εικονογράφηση είναι γεμάτη χρώμα και ελπίδα. Όπως πρέπει να είναι ένα παραμύθι. Διάβασα πως είναι συλλογική δουλειά παιδιών και μαμάδων. Πώς το αποφασίσατε να το αναθέσετε στην ομάδα αυτή και όχι σε επαγγελματία εικονογράφο;
Ναι, η αλήθεια είναι πως χαίρομαι πολύ με το αποτέλεσμα. Αγαπώ πολύ τις ζωγραφιές των παιδιών. Όταν έγραφα το παραμύθι, έτσι φαντάστηκα την εικονογράφησή του. Όταν μίλησα με τις μαμάδες των παιδιών που ήθελαν να ζωγραφίσουν για το παραμύθι μου, πρότεινα και σ' αυτές, αν ήθελαν, να ζωγραφίσουν μαζί με τα παιδιά τους. Κάποιες το έκαναν, οπότε δύο ζωγραφιές, είναι των μαμάδων! Το κάθε παιδί ή η μαμά και το παιδί, ζωγράφισαν τελείως ξεχωριστά.Θέλω να πω δεν είχαν επαφή με τους υπόλοιπους. Οι ζωγραφιές είναι τόσο διαφορετικές, ακόμα και για τον ίδιο ήρωα, όπως τη Θεανώ. Άλλη η «Θεανώ» της Δήμητρας, άλλη της Ελευθερίας, άλλη της Γεωργίας, άλλη του Θεοχάρη!
Οι δράκοι στην εποχή μας φόβιζαν τα μικρά παιδιά όπως και οι λύκοι. Πώς εμπνευστήκατε αυτό το παραμύθι και ποια μηνύματα δέχονται τα παιδιά από ένα παραμύθι με δράκους και μάγισσες; Μιλήστε μας γι αυτό;
Με γοήτευαν και ακόμα με γοητεύουν οι ιστορίες με δράκους, ξωτικά, με μυθικά πλάσματα. Οι δράκοι υπάρχουν μέσα στις ιστορίες και τα παραμύθια διαφορετικών λαών ανά τους αιώνες και έχουν διαφορετικούς συμβολισμούς. Ως κακά τέρατα, εχθρικά προς τον άνθρωπο εμφανίζονται στη Μεσαιωνική Ευρώπη. Στη μυθολογία όμως διαφορετικών λαών, συμβολίζουν την ευφυή δύναμη, την ομορφιά , την σοφία και την καλοσύνη. Οι μάγισσες, οι νεράιδες, τα ξωτικά, όλα αυτά τα μυθικά όντα μπορεί να έχουν είτε αρνητικό, είτε θετικό πρόσημο, οπότε και ο τρόπος που χρησιμοποιούνται στο παραμύθι, δίνει και ανάλογα μηνύματα. Στόχος μου, όταν έγραφα το παραμύθι, ήταν να φτιάξω έναν φανταστικό κόσμο, που μέσα του θα ζούσαν όλα αυτά τα εκπληκτικά πλάσματα και στον οποίο θα «έμπαινε» ευχάριστα ο αναγνώστης με τη δύναμη της φαντασίας. Τα μηνύματα που μπορεί κάποιος να ανακαλύψει διαβάζοντάς το είναι πολλά και διαφορετικά και αφορούν τη διαφορετικότητα και τον αποκλεισμό, τα στερεότυπα, το απόλυτο καλό και το απόλυτο κακό. Τις συνέπειες που έχουν οι πράξεις μας ανάλογα με αυτό που επιλέγουμε, το ψεύτικο και το αληθινό, την εξαπάτηση, την ηθική ανταμοιβή, την αγάπη για τη Φύση εν γένει, τη χαρά της ζωής... Και εν τέλει αφήνει μηνύματα χαράς και αισιοδοξίας.
Αν και έχετε παίξει δύσκολες παραστάσεις για ενήλικες, έχετε αναλάβει το παιδικό θεατρικό εργαστήρι του θεάτρου Μώ. Τα παιδιά είναι πιο δύσκολοι μαθητές και θεατές σε μια παράσταση από τους ενήλικες;
Η τέχνη και οι τεχνικές του θεάτρου αφορούν τόσο τους ενήλικες όσο και τα παιδιά. Αυτό που αλλάζει είναι ο τρόπος που χρησιμοποιούμε τα μέσα, τα εργαλεία, για να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Οι φόρμες ή η θεματολογία, που επιλέγουμε, ανάλογα με την ηλικία του μαθητή του θεατρικού εργαστηρίου ή του θεατή της παράστασης. Δεν θεωρώ πιο δύσκολους μαθητές ή θεατές τα παιδιά, από τους ενήλικες. Παντού υπάρχουν δυσκολίες, δεν είναι όλα εύκολα, είτε πρόκειται για ενήλικες, είτε για παιδιά.
Πρώτο παραμύθι για σας, πρώτο βιβλίο για τις εκδόσεις Οξύνοια. Ποδαρικό θα έλεγα με μια λέξη. Τι είναι αυτό που σας οδήγησε στην απόφαση έκδοσης του στον συγκεκριμένο εκδοτικό; Το ένστικτο της εμπιστοσύνης που όπως αποδείχτηκε δεν σας πρόδωσε ή η υποστήριξη σ’ ένα εκδοτικό οίκο του τόπου σας;
Και τα δύο. Ο Παναγιώτης Φτάρας που ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο Οξύνοια, είναι πολύ καλός συνεργάτης και φίλος, εδώ και αρκετά χρόνια. Οπότε, ναι, σίγουρα υπήρχε εμπιστοσύνη ως προς τη συνεργασία μας και στο κομμάτι του βιβλίου.
Έχουν εκδοθεί χιλιάδες παραμύθια από διάφορους συγγραφείς, πολύ γνωστούς και άγνωστους. Πιστεύετε πως η αγορά του παραμυθιού έχει ακόμη ελεύθερο χώρο στο αναγνωστικό παιδικό κοινό;
Ναι, χιλιάδες παραμύθια εκδίδονται από χιλιάδες συγγραφείς σε όλο τον κόσμο και εύχομαι να συνεχίσουν να εκδίδονται! Ο καθένας έχει την ιδιαιτερότητά του, το δικό του αποτύπωμα. Αν δεν πίστευα ότι υπάρχει χώρος δε θα αποφάσιζα να εκδοθεί το παραμύθι μου!
Διάβασα πως είναι το πρώτο παραμύθι της σειράς «Κατοικίδιος δράκος». Πόσα θα περιμένουν ακόμη οι μικροί αναγνώστες;
Έχω ήδη ολοκληρώσει τα τρία επόμενα παραμύθια της σειράς: Ο Υπερίων και η Ναυσικά, Ο πόλεμος των δράκων και Ο Υπερίων και ο Φάμπιο. Καθώς και το πρώτο θεατρικό έργο Τα γενέθλια της Θεανώς. Περιμένουν να εκδοθούν! Αλλά, αν όλα πάνε καλά, θα υπάρχει και συνέχεια…
Η καραντίνα έκλεισε τα θέατρα για ολόκληρη τη σεζόν. Ήταν μια δραματική εξέλιξη περισσότερο για τους ηθοποιούς που έμειναν ξεκρέμαστοι, χωρίς δουλειά. Μπορούμε να πούμε πως η Τίνα Ιωαννίδου βρήκε την ευκαιρία να ξεδιπλώσει το ταλέντο της συγγραφής ώστε να έρθει μ’ αυτόν τον τρόπο πάλι κοντά στα παιδιά;
Η καραντίνα έκλεισε το θέατρο και το εργαστήρι για περισσότερες από μία σαιζόν. Όπως σας είπα και στην αρχή, αυτό μου δημιούργησε και την ανάγκη να αναζητήσω νέους τρόπους έκφρασης και επικοινωνίας, όχι μόνο με τα παιδιά, αλλά γενικότερα με τους ανθρώπους. Αυτό μεταφράστηκε σε απόπειρες συγγραφής.
Διδάσκετε θέατρο, θεατρικό παιχνίδι, είστε εμψυχώτρια, διδάσκετε και παιδιά που έχουν ψυχοσωματικά προβλήματα. Ποια είναι τα συναισθήματα που έχετε κερδίσει τόσα χρόνια, ερχόμενη σ’ επαφή μαζί τους κι αν εσύ η ίδια μαθαίνετε από τα παιδιά.
Θα σας απαντήσω με μια αγαπημένη φράση: «Η ωριμότητα του ανθρώπου είναι να ξαναβρεί τη σοβαρότητα με την οποία έπαιζε όταν ήταν παιδί» (Friedrich Nietzsche). Η ενασχόληση μου με τα παιδιά όλα αυτά τα χρόνια μ' έχει διδάξει πραγματικά μαθήματα ζωής.
Αν και είναι το πρώτο σας βιβλίο και δεν έχετε προσωπική εμπειρία από τη δουλειά που κάνει το Bookia, θα ήθελα να μου πείτε αν γνωρίζετε το κοινωνικό αυτό δίκτυο που προβάλλει τους συγγραφείς σ’ όλη τη χώρα και όχι μόνο στην Αθήνα. Για το bookia, Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα.
Ναι, γνωρίζω το bookia, έχω ενημερωθεί για συγγραφείς που έχουν προβληθεί από το bookia, έχω διαβάσει αρκετές συνεντεύξεις που έχουν δημοσιευτεί, κριτικές και προτάσεις βιβλίων και θεατρικών παραστάσεων. Και σίγουρα είναι μεγάλη μου τιμή και χαρά να είμαι κι εγώ τώρα φιλοξενούμενη!
Θα περιμένουμε κι άλλες εκπλήξεις εκτός αυτή τη σειρά από σένα;
Ναι, υπάρχουν αρκετά πράγματα που ετοιμάζονται αυτή τη στιγμή: μια ακόμη σειρά βιβλίων για παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας, «Μαθαίνω και χρωματίζω» με ποιήματα και χρωμοσελίδες, δύο ιστορίες μυστηρίου μια για παιδιά δημοτικού και μια για έφηβους. Και έπεται συνέχεια!
Τίνα Ιωαννίδου ευχαριστώ για την κουβέντα μας και εύχομαι να είναι καλοτάξιδο το πρώτο σου παραμύθι και ότι άλλο ακολουθήσει εκδοτικά. Να σε ξαναδούμε σύντομα στο σανίδι….