Η Βίκυ Σγουρέλλη γεννήθηκε στη Χίο το 1978. Σπούδασε Αγγλική Λογοτεχνία και γλώσσα, ενώ αργότερα υλοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Ναυτιλία και την Ειδική Αγωγή. Στην πορεία πραγματοποίησε περαιτέρω σπουδές και επιμορφώσεις στην Ψυχολογία και στη χρήση Τεχνολογίας στην Εκπαίδευση.
Το 2005 ιδρύει το γνωστό σήμερα ως «L.O.V.E English Language School», το οποίο αποτέλεσε το πρώτο διαφοροποιημένο πρότυπο κέντρο Αγγλικής γλώσσας στην Ελλάδα, ενώ συνεχίζει να διαφοροποιείται μέχρι σήμερα στη Χίο.
Το 2019, ιδρύει τον εκδοτικό οίκο «Books with Shoes». Στόχος της η διάδοση του πυρήνα της διδασκαλίας της μέσα από την αφήγηση. Αφού όπως πιστεύει η αφηγηματική τεχνική αποτελεί το καλύτερο μέσο για τη γνώση.
To 2020 δημιουργεί το διαδικτυακό περιοδικό Unspotted.gr.
Βίκυ Σγουρέλλη σ’ ευχαριστώ για τον χρόνο σου! Είσαι εκπαιδευτικός, συγγραφέας και εκδότρια. Πόσες ώρες έπρεπε να είχε μια μέρα για να προλαβαίνεις όλα αυτά τα θαυμαστά που έχεις δημιουργήσει στο όμορφο νησί της Χίου;
Μάγδα, μεγάλη μου χαρά και τιμή αυτή η πρόσκληση. Σας ευχαριστώ από καρδιάς.
Είναι αλήθεια ότι οι ώρες της ημέρας δεν αρκούν. Τα καταφέρνω, πλέον, ιεραρχώντας τις εκάστοτε δραστηριότητες σ’ ένα κλίμα ηρεμίας και επιλογών, όσο αυτό είναι εφικτό.
Η Σάρα έρχεται να μας προβληματίσει. Μέσα από την «Εφη-βία», ο αναγνώστης βλέπει το φως και το σκοτάδι. Το χρώμα και το μαύρο, το αισιόδοξο και το λυπητερό. Ποια ήταν η αφορμή που έγραψες αυτό το βιβλίο;
H έμπνευση ήρθε απροειδοποίητα ένα βράδυ. Ίσως, από προβληματισμούς που είχαν συσσωρευτεί υποσυνείδητα. Η εφηβεία είναι μια περίοδος που στιγματίζει τον άνθρωπο.Ως μόνο όπλο μου τη γραφή, θεώρησα ότι αυτή η μαρτυρία, που είναι ένα συνονθύλευμα, προσωπικών και μη καταθέσεων στα πλαίσια του κοινωνικού ρεαλισμού, ίσως, να έπρεπε να υπάρχει. Η κοινωνία γίνεται ολοένα και σκληρότερη και αυτή η σκληρότητα είναι ανυπόφορη για τα παιδιά.
Πιστεύεις ότι το εικονογραφημένο graphicnovel περνά πιο εύκολα τα δυνατά μηνύματα και τις ανησυχίες, στις νεαρές ηλικίες;
Πιστεύω πως ναι. Το βίωσα στις συζητήσεις με έφηβους/ες στη λογοτεχνική λέσχη μας και από τα μηνύματα που δέχομαι από αναγνώστες. Θεωρώ ότι τα παιδιά και ειδικά οι έφηβοι/ες δε διαβάζουν και αυτό συμβαίνει σε κάθε γενιά.Στις νεότερες το φαινόμενο είναι πιο έντονο λόγω των αμέτρητων τεχνολογικών ερεθισμάτων. ΤοGraphicnovel συνδυάζει τη μοντέρνα εικόνα -με την οποία είναι εξοικειωμένοι οι έφηβοι -και το λιτό κείμενο που κάνει την ανάγνωση ευχάριστη και ικανή να κεντρίσει το ενδιαφέρον κάθε αναγνώστη.
Ο αναγνώστης καλείται να επιλέξει το τέλος της Σάρας. Για ποιο λόγο του δίνεις δυο επιλογές; Για να διεγείρεις την κριτική του σκέψη ή να τον κάνεις ενεργό συμμέτοχο;
Και τα δύο, όπως εύστοχα αναφέρετε.Αποστασιοποιούμαι ως συγγραφέας. Θα ήθελα εδώ να τονίσω τη σημασία της επιμέλειας. Με την επιμελήτρια του βιβλίου, Μαρία Κομπολίτη, αποφασίσαμε ν’ αποφύγουμε κάθε κριτική ή διδακτισμό. Επιπλέον, ως εκπαιδευτικός δε δίνω ποτέ τις απαντήσεις στους μαθητές μου.Τους δείχνω τον δρόμο για να φτάσουν σ’ αυτές.Έτσι κάθε φορά που έχουν ένα πρόβλημα γνωρίζουν τον τρόπο προς τη λύση.Το ίδιο και εδώ.Τους δείχνω τις αιτίες του προβλήματος και τους αφήνω να καταλάβουν οι ίδιοι που οδηγεί η κάθε επιλογή.
Η Σάρα είναι ένα βιβλίο για έφηβους αλλά και για τους γονείς τους. Πόσο πιστεύεις ότι μπορεί να βοηθήσει στην επικοινωνία και την κατανόηση των προβλημάτων των εφήβων ένα τέτοιο βιβλίο;
Αρκετά και ουσιαστικά θεωρώ.Είμαι σίγουρη ότι τα παιδιά θα ταυτιστούν, αλλά και οι γονείς θα θυμηθούν τη δική τους εφηβεία. Εάν όχι αυτό, θα μπορέσουν να καταλάβουν την οπτική των εφήβων τους, τον εσωτερικό διχασμό τους και τα προβλήματα που πιθανόν ν’ αντιμετωπίζουν, ώστε να κάνουν τα απαραίτητα βήματα προσέγγισης.
Η κυρία Δάνδη δίνει συμβουλές ως ψυχοθεραπεύτρια, που μου άρεσαν πολύ. Πιστεύεις ότι οι έφηβοι αποδέχονται συμβουλές από έναν ενήλικα ή νιώθουν πως τα ξέρουν όλα;
Η συμβολή της ψυχοθεραπεύτριας Ευγενίας Δάνδη υπήρξε καθοριστική και είμαι ευγνώμων. Δύσκολα αποδέχονται τις συμβουλές, είναι αλήθεια. Αλλά, πιστεύουμε ότι η ανάγνωση της σύντομης αυτής ιστορίας με τα άφθονα κρυμμένα νοήματα, εικαστικά και στιλιστικά, θα δημιουργήσει αρκετές απορίες στους αναγνώστες, τις οποίες απαντάει με τρόπο εμψυχωτικό και συμβουλευτικό η κυρία Δάνδη στο δεύτερο μέρος του βιβλίου.
Δεν μπορώ να μη συγχαρώ τον εικονογράφο κ. Κοτρώτσιο, για την επιτυχημένη εικονογράφηση, που δένει τόσο αρμονικά με το κείμενο. Ζούμε στην εποχή της εικόνας και της γρήγορης πληροφορίας. Ο λόγος σ’ αυτές τις ηλικίες δεν έχει δύναμη;
Ο λόγος έχει δύναμη σ' όλες τις ηλικίες. Σημασία έχει ποιος εκφέρει αυτόν τον λόγο και πόσο ψυχικά ενδυναμωμένο είναι ένα άτομο να τον αντέξει. Η ηρωίδα του βιβλίου πληγώνεται από τα λόγια αγνώστων. Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος εάν δεν ήμασταν τόσο επικριτικοί. Τίποτα πιο παρήγορο δεν μπορώ να σκεφτώ από μια καλή κουβέντα δικών μας ανθρώπων, όπως δεν μπορώ να σκεφτώ και τίποτα πιο καταστροφικό-ειδικά στην εφηβεία-από την απόρριψη, ειδικά όταν προέρχεται από ανθρώπους που αγαπάμε και θαυμάζουμε.
Η εικονογράφηση είναι πράγματι εντυπωσιακή και χάρηκα ιδιαίτερα που ο Μανώλης Κοτρώτσιος αγκάλιασε την ιδέα αυτή και φυσικά τη διεκπεραίωσε άψογα.
Οι σκέψεις έχουν χρώμα;
Ναι, αγαπητή Μάγδα. Μια υπέροχη και πρωτότυπη ερώτηση! Στο δικό μου το μυαλό έχουν χρώμα.Όπως ο ουρανός κι η θάλασσα που τον αντικατοπτρίζει. Όπως τα ζεστά χρώματα της άνοιξης που έρχονται σε αντίθεση με το λευκό παγωμένο χιόνι του χειμώνα. Κάθε σκέψη, κάθε τοπίο, κάθε εποχή και κάθε χρώμα έχουν την ομορφιά τους, αρκεί να μη διαρκούν πολύ.Να εναλλάσσονται αρμονικά.
Γιατί αποφάσισες να δημιουργήσεις τον εκδοτικό οίκο “Bookswith shoes’”. Για να εκδίδεις αποκλειστικά τα δικά σου βιβλία ή ήθελες μια άλλη οπτική ματιά και αντίληψη στα εκδοτικά δρώμενα;
Νομίζω και τα δυο που αναφέρεις. Η ελληνική αγορά βιβλίου είναι συντηρητική και γυρνάει γύρω από την ίδια θεματολογία.
Ο κοινωνικός ρεαλισμός στην παιδική και εφηβική λογοτεχνία πρέπει να υπάρχει σε ισορροπημένο βαθμό. Η λογοτεχνία είναι στάση ζωής και μέρος της, όχι τάση. Ο εκδοτικός μου οίκος ήταν μια απόφαση βασισμένη στην ανάγκη μου για ανεξαρτησία και τη λαχτάρα μου να συνεργαστώ με υπέροχους επαγγελματίες της επιλογής μου. Ωστόσο, θα ήταν μεγάλη μου χαρά και επιθυμία να καταφέρω να συνεργαστώ με καταξιωμένους εκδοτικούς οίκους στα πλαίσια, πάντα, του κοινωνικού ρεαλισμού.
Πόση δύναμη έχει η πέννα του συγγραφέα να αλλάξει τον κόσμο, να αφαιρέσει από παιδιά και γονείς τα πατριαρχικά δεδομένα, αφού μεγάλωσαν μ’ αυτά;
Δε γνωρίζω πόση δύναμη έχει η πέννα του/της, αλλά σίγουρα ο ίδιος/ια πρέπει να έχει τρομερή ψυχική αντοχή ν’ αντιμετωπίσει την αντίσταση που θα επέλθει από την πλειοψηφία που κινείται και επαφίεται σε καθορισμένα, επιβαλλόμενα και στερεοτυπικά πρότυπα.
Ποια είναι η γνώμη σου για το Bookia, όσον αφορά την προβολή των συγγραφέων και των έργων τους;
Το Bookia επιτελεί έργο στηρίζοντας τους συγγραφείς και παράλληλα παραμένει μια χρήσιμη πλατφόρμα ενημέρωσης και αλληλοεπίδρασης σε λογοτεχνικά θέματα.
Τι ετοιμάζεις για τη νέα χρονιά και πού μπορούν να βρουν οι αναγνώστες τα βιβλία σου εκτός από το διαδίκτυο;
Για τη νέα χρονιά, άμεσα, ετοιμάζουμε ένα εικονογραφημένο παιδικό ποίημα. Είναι άλλη μια συνεργασία με τη Βιβή Μαρκάτου στην οποία έχω εμπιστευτεί τα περισσότερα παιδικά μου βιβλία και φυσικά το φεμινιστικό «Δεν είμαι πριγκίπισσα!». Ήταν ένα βιβλίο -το πρώτο ελληνικό και όχι μεταφρασμένο -που τάραξε τα νερά της ελληνικής λογοτεχνίας.
Έρχονται ακόμα πολλές εκπλήξεις και επανεκδόσεις καθώς αρκετά από τα βιβλία έχουν εξαντληθεί.
Τα βιβλία μας μπορούν να τα βρουν σ’ όλα τα βιβλιοπωλεία, στο κεντρικό σημείο πώλησης στη Χίο, Seven, και φυσικά στην ιστοσελίδα του οίκου μας www.bookswithshoes.gr.
Ευχαριστώ πολύ για την κουβέντα και η Σάρα να είναι καλοτάξιδη και αποτελεσματική!
Σας ευχαριστώ πολύ Μάγδα!