Ελένη Γκόρα, μιλάει στην Μάγδα Παπαδημητρίου-Σαμοθράκη, για «Το βλέμμα του Λύγκα»

 

Η Ελένη Γκόρα γεννήθηκε στην Κοζάνη. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης.

Είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος (Master of Arts) στη Δημιουργική Γραφή και Διδάκτορας Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.

Αρθρογραφεί στο περιοδικό της Δυτικής Μακεδονίας Together και διατηρεί προσωπική σελίδα στη διεύθυνση: http://elenigkora.gr/.

Από τις εκδόσεις 24γράμματα κυκλοφορεί και το βιβλίο της με τίτλο «Μαθαίνω ορθογραφία παίζοντας».

 

 

Ελένη Γκόρα, ευχαριστώ για τον χρόνο σας. «Το βλέμμα του λύγκα» είναι η πρώτη σας νουβέλα και το δεύτερο βιβλίο σας από τις εκδόσεις 24γράμματα. Από το παιδικό «Μαθαίνω ορθογραφία παίζοντας», σε μια νουβέλα μυστηρίου. Πώς το αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη λογοτεχνία για τους ενήλικες; 

Και εγώ σας ευχαριστώ κυρία Μάγδα-Παπαδημητρίου Σαμοθράκη για τον χώρο και τον χρόνο που μου δίνετε. Όσον αφορά την ερώτησή σας νομίζω ότι μου αρέσει να κινούμαι ανάμεσα σε αυτά τα δύο είδη. Δεν ξέρω αν το κάνω πετυχημένα, αλλά νιώθω ότι με αυτή μου την επιλογή μοιράζομαι την επαγγελματική και λογοτεχνική μου δραστηριότητα.

Ο κ. Καμαρούδης καθηγητής της νεοελληνικής γλώσσας και Διδακτικής στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Μακεδονίας έγραψε στο επίμετρο για τη νουβέλα. Είναι ο εμπνευστής κατά κάποιο τρόπο της ιστορίας σας;

Ο κ. Καμαρούδης ήταν ένας από τους πρώτους αναγνώστες της νουβέλας μου, που στη συνέχεια δέχτηκε να γράψει ένα ιπποτικό επίγραμμα. Κύρια πηγή έμπνευσής μου ήταν οι συχνές επισκέψεις μου στη Φλώρινα λόγω σπουδών και το άρθρο του πατέρα μου για τον λύγκα το μακρινό 1994. 

Γιατί παρομοιάσατε την ηρωίδα σας με τον λύγκα;

Ήταν κάτι που συνέβη στην πορεία. Η ίδια η κεντρική ηρωίδα, η Ουρανία έχει αρκετά στοιχεία στον χαρακτήρα της που μοιάζουν με αυτά του λύγκα, όταν βρίσκεται σε συνθήκες κράτησης.    

Μέσα στο βιβλίο σας διακρίνονται ολοκάθαρα τα στερεότυπα, ο προσδιορισμός της γυναίκας να γίνει σύζυγος, μάνα, νοικοκυρά. Θυμίζουν μια άλλη εποχή, που θέλουν τη γυναίκα ρομαντική αλλά και από την άλλη εξαρτημένη από τον άντρα τους. Αλλά και σήμερα βλέπουμε γυναίκες που αν και είναι ανεξάρτητες, είναι θύματα του φόβου. Εμπνευστήκατε την ιστορία από τις ιστορίες των κακοποιημένων γυναικών;

Η ιστορία μου προήλθε από τις κοινωνικές συναναστροφές μου με διάφορες γυναίκες που βιώνουν παρόμοιες ή και εντελώς όμοιες ιστορίες με αυτές των ηρωίδων μου. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σημειώσω ότι η κακοποίηση, που δέχονται δεν είναι μόνο σωματική και λεκτική, αλλά οικονομική και κοινωνική. Ωστόσο, αν και νιώθουν φόβο, δεν το βάζουν κάτω. 

Αν και δε μου αρέσει ο όρος γυναικοκτονίες, πιστεύετε πως τα δυο χρόνια της πανδημίας ήταν η αφορμή να γίνουν τόσοι φόνοι με θύματα τις γυναίκες; Βγήκαν στην επιφάνεια εγκλωβισμένα συναισθήματα, έπεσαν μάσκες που δεν θα έπεφταν σε άλλες περιόδους;

Η πανδημία ήταν άλλη μία αιτία που προστέθηκε στις ήδη υπάρχουσες. Πλέον ενημερωνόμαστε για τις γυναικοκτονίες πολύ περισσότερο απ' ό,τι στο παρελθόν, ενώ οι αναλύσεις από τους εγκληματολόγους και τους ειδικούς επιστήμονες μας βοηθούν να συνθέσουμε το προφίλ του δράστη. Αυτές είναι οι αλλαγές που παρατηρώ, και δυστυχώς οι γυναίκες πάντα και παντού πλήρωναν και πληρώνουν με τη ζωή τους το δώρο που τις χάρισε η φύση, τη δύναμη και την αντοχή. Η φύση λοιπόν, αν και τις έχει πλάσει δυνατές, το σύστημα τις θέλει αδύναμες, κι εδώ ανάγω την πηγή του κακουργήματος.

Στη νουβέλα σας κάνετε αναφορά στις μονογονεϊκές οικογένειες. Πόσο εύκολα τις δέχεται σήμερα η ελληνική κοινωνία;

Όσο η παιδεία και η μόρφωση που παρέχεται γίνεται καλύτερη και προοδευτικότερη, τόσο περισσότερο η κάθε κοινωνία είναι έτοιμη να αγκαλιάσει το διαφορετικό· προσφυγιά, μετανάστευση, μονογονεϊκότητα, ομοφυλοφιλία, αναπηρία.

Παραβατικότητα, ένα άλλο θέμα που θίγετε. Τελικά, το αγκάθι γεννά ρόδο ή θα φέρει στη ζωή μεγαλύτερο αγκάθι; Πόσες πιθανότητες κατά τη γνώμη σας, ο Σπύρος θα μπορούσε ν’ ακολουθήσει τον ίσιο δρόμο;

Το κάθε άτομο δέχεται επιδράσεις από ποικίλους παράγοντες, όπως τον τόπο διαβίωσης, την οικογένεια, τους φίλους, το σχολείο, την πολιτική, τη θρησκεία, τις ευκαιρίες. Ο Σπύρος μεγάλωσε μέσα στη φτώχεια, την εκμετάλλευση, την ταπείνωση, τον εξευτελισμό… Μόνο αν ο ήρωας άλλαζε περιβάλλον, θα ήταν ένας άλλος άνθρωπος.

Γράφετε στη σελίδα 219 πως ότι γράφεται από τη μοίρα δεν ξεγράφεται. Πιστεύετε πως δεν είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε τη μοίρα μας, εκτός από μια αρρώστια ή τον θάνατο;

Η φράση μου αυτή εξυπηρετεί αποκλειστικά τις συγγραφικές μου προθέσεις, όταν μία ηρωίδα προσπαθεί να αποδώσει τη δικαιοσύνη στη μοίρα. Κατά τα άλλα στη ζωή όλα είναι θέματα επιλογών και συγκυριών, και σίγουρα παίζει ρόλο από ποιο σημείο της διαδρομής ξεκινά κανείς. Και όπως, πολύ σωστά προαναφέρατε είμαστε αδύναμοι απέναντι στον θάνατο και τις ανίατες ασθένειες.   

Η Ουρανία βγάζει τις αλυσίδες που φόρεσε μόνη της; Ελευθερώνεται από τα δεσμά της και ποιο είναι το μήνυμα που δίνει σε όλες τις γυναίκες που έχουν το όμμα του λυγκός;

Η Ουρανία είναι μια γυναίκα, που παρότι έζησε καταπιεσμένη, βρήκε τη δύναμη να συνεχίσει. Διαμόρφωσε, όχι μόνο τη δική της προσωπικότητα, αλλά και αυτή του παιδιού της. Δεν ξέρω αν η ηρωίδα μου δίνει κάποιο σαφές και ξεκάθαρο μήνυμα. Θα ήταν δώρο όμως, για εμένα εάν κάποιες από τις λέξεις μου αγγίξουν.

Είστε μια συγγραφέας που ζει και δραστηριοποιείται στην Κοζάνη. Υπάρχει στρωμένος δρόμος για τους νέους συγγραφείς; Ποια είναι η λογοτεχνική κίνηση στην πόλη και ποια είναι η τύχη των συγγραφέων της απομακρυσμένης περιφέρειας;

Έχω γεννηθεί κι έχω μεγαλώσει στην ορεινή Κοζάνη με μια βαθιά ανάγκη για λίγη θάλασσα. Τα ερεθίσματα άλλοτε λίγα κι άλλοτε πολλά-είμαστε αρκετοί συγγραφείς και παράγουμε συγγραφικό έργο. Ο δικός μου δρόμος δεν είναι καθόλου στρωμένος. Αγαπώ τη συγγραφή και προσπαθώ να πειθαρχώ σε αυτή. Όνειρό μου είναι να συνεχίσω να κάνω αυτό που έχω επιλέξει και θα το φτάσω μέχρι εκεί που μπορώ!

Κατά τη γνώμη σας οι συγγραφείς με τα βιβλία τους έχουν τη δύναμη να επηρεάσουν τους αδύναμους ανθρώπους μέσα στην κοινωνία;

Τη δύναμη να επηρεάσουν την ανθρωπότητα την έχουν οι μεγάλοι και οι φωτισμένοι καλλιτέχνες. Οι υπόλοιποι απλά εκφράζονται και τοποθετούνται. Τώρα εάν μέσα από τις ιδέες τους, ανοίγουν φεγγίτες, τότε αυτό είναι μια μικρή επιτυχία.

Ποια είναι η γνώμη σας για το Bookia, όσον αφορά την προβολή των συγγραφέων και των έργων τους;

Το Bookia δεν είναι μόνο ένα δίκτυο προβολής, αλλά κυρίως ένα μέσο σύνδεσης των λογοτεχνικών έργων με τους κριτικούς και τους αναγνώστες. Και η αλήθεια είναι ότι χωρίς τους δύο τελευταίους ούτε συγγραφείς υπάρχουν ούτε εκδοτικοί οίκοι. 

Αν μπορείτε να μας αποκαλύψετε, τι νέο ετοιμάζετε στο εργαστήρι σας αυτή την περίοδο;

Με τον εκδότη μου, τον κύριο Γιώργο Δαμιανό από τις εκδόσεις 24γράμματα, την υπεύθυνη έκδοσης, την κυρία Καλλιόπη Αγραφιώτη και τη γραφίστρια, Βασιλική Σηλήρα, που φιλοτέχνησε και σελιδοποίησε «Το βλέμμα του λύγκα» ετοιμάζουμε το νέο μου βιβλίο με τίτλο «Μικροί συγγραφείς, μεγάλες ιστορίες». Αφορά πενήντα δύο (52) δραστηριότητες Δημιουργικής Γραφής, μία για κάθε βδομάδα του χρόνου και θεωρώ ότι είναι ό,τι καλύτερο έχω γράψει μέχρι τώρα!

Καλοτάξιδο να είναι το βιβλίο σας κυρία Γκόρα και σας εύχομαι τα ομορφότερα στη συγγραφική σας πορεία.

δημοσιεύθηκε στο Bookia