«Μου φαίνεται πως ο κόσμος είναι ένα παιχνίδι σκάκι, όπου τα πιόνια θυσιάζονται εσαεί για τους ισχυρούς, αλλά με μόνο κερδισμένο τον αόρατο παίκτη»
Η συγγραφέας μέσα από την ηρωίδα της την ανώνυμη ΕΒ, μια νέα γυναίκα, αποκλεισμένη σ’ ένα δωμάτιο αναμνήσεων, μέσα στον πυρετό της, μας γνωρίζει ένα άλλο κόσμο. Διασχίζουμε με την ηρωίδα τις ζωές των ανθρώπων με τους οποίους ήρθε ή νομίζει ότι ήρθε σε επαφή, θέτοντας τους δικούς της όρους, καθώς τα πάντα λειτουργούν χωρίς κανόνες. Αισθανόμαστε μέσα από το σώμα τους, διαμορφώνουμε τις σκέψεις τους, βλέπουμε πως τα αναποδογυρίζει όλα, πως τα ελευθερώνει εκ μέρους τους, τα αφήνουμε να εκφράσουν τον εαυτό τους μέσα από τον έρωτα του ανθρώπου για τον άνθρωπο και την ασίγαστη δίψα του σεξ. Το Εγώ, το είμαι το Υπάρχω, το Σώμα και προπάντων η Ψυχή εναλλάσσονται στις σελίδες του. «Το Καλό και το Κακό περπατούν πιασμένα χέρι-χέρι χτίζοντας και γκρεμίζοντας διαρκώς τον κόσμο», όπως γράφει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου.